ถ้าจะกล่าวถึงพระเนื้อผงยุคแรกๆของหลวงปู่แหวนช่วงก่อนปี 20 มั่นใจว่าเกินครึ่งเป็นฝีมือของคุณลุงสัมฤทธิ์ สรรสวาสดิ์ ไม่ว่าจะเป็นชุดพระผงหลังยันต์น้ำเต้าปี 15, ชุดวัดเจดีย์หลวงปี 17, ชุดที่ทำถวายทั้งครูบาคำแสนและหลวงพ่อดาบส ปี19 แล้วอีกหลายพิมพ์ที่ไล่ทำมาปี 17, 18, 19 แต่ที่มีปริมาณหมุนเวียนมากที่สุดเห็นจะเป็นปี 20 ที่มีมากมายหลายพิมพ์ แล้วแต่ละพิมพ์ก็จะมีทำด้านหลังแบบพิเศษไว้ด้วย เช่นหลังปีนักษัตร รวมไปถึงหลังยันต์น้ำเต้าพิมพ์นี้ด้วย ส่วนจำนวนนั้นบางพิมพ์ลุงแกก็จำได้ บางพิมพ์ลุงแกก็จำไม่ได้จริงๆ
เคยนั่งถามแกตอนหาข้อมูลทำหนังสือ เอาจริงๆแกก็จำได้ไม่หมดจริงๆว่ามีรุ่นไหนบ้าง เพราะมันเยอะจริงๆ แต่ส่วนตัวผมก็พอจะคาดเดาได้จากมวลสารและพิมพ์ทรงว่า แบบนี้ๆน่าจะเป็นงานของลุงแก เอาเป็นว่าตอนนั้นก็รวบรวมเท่าที่ทำได้ ถ้าจะถามว่าทำไมแกถึงสร้างได้หลายรุ่นขนาดนี้ ทั้งๆที่สมัยนั้นการจะขออนุญาตสร้างแต่ละรุ่นไม่ได้ง่าย คือแกขึ้นลงวัดดอยแม่ปั๋งบ่อยมาก แล้วแกเป็นศิษย์ก้นกุฏิยุคแรกๆเลยก็ว่าได้ พระขรรค์เอย ล็อคเก็ตปี15 ที่ว่าหายากๆ ก็มาจากแกนี่แหละครับ มวลสารก็ตามประสาคนทำพระ อันไหนว่าดีก็เก็บสะสม ขอหลวงปู่มนต์ให้หน่อย แต่พระที่แกทำส่วนใหญ่ไม่ได้ทำมาขาย ยกเว้นบางรุ่นที่มีคนมาขอให้ช่วยทำในวาระพิเศษต่างๆ พระที่แกสร้างเองเลยไม่ได้โฆษณาอะไร เน้นแจกมากกว่า คนเล่นก็หาต่อมือกันไป แต่งานแกมั่นใจได้ว่าผ่านการอธิษฐานจิตจากหลวงปู่แน่นอน หลายพิมพ์ยังเล่นกันหลักร้อย พระกดมือด้วยนะครับ ไม่ใช่พระสั่งโรงงาน นับเป็นของดีราคาย่อมเยาว์รุ่นหนึ่งเลยก็ว่าได้